M
1 Μαΐου, 2012
Και στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης ανεπιθύμητοι οι φασίστες!
Xτες, Δευτέρα 30 Απρίλη, ομάδα υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής επιχείρησαν να προπαγανδίσουν τις φασιστικές απόψεις τους στον μαρτυρικό τόπο του Χορτιάτη. Η πρόθεση τους ολοφάνερη: να προκαλέσουν και εδώ, όπως και σε άλλες ιστορικές περιοχές της χώρας, που έχουν μαρτυρήσει κάτω από την μπότα του φασισμού, να προκαλέσουν το δημόσιο αίσθημα και να δοκιμάσουν τις αντιδράσεις του λαού. Εδώ, στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης, στις 2 Σεπτέμβρη του ’44 οι ομοϊδεάτες τους, Γερμανοί ναζιστές και Έλληνες ταγματασφαλίτες, έκαψαν κυριολεκτικά 149 χωριανούς, ενήλικες, γυναίκες και βρέφη!
Και έρχονται τώρα, 68 χρόνια μετά, να βεβηλώσουν για άλλη μια φορά το χώρο. Δεν το κατόρθωσαν! Με αυθόρμητη αλλά άμεση επέμβαση των κατοίκων της περιοχής οι νεοφασίστες κηρύχτηκαν ανεπιθύμητοι, η εξόρμησή τους διακόπηκε και οι Χρυσαυγίτες αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν.
Και στο Χορτιάτη αποδείχτηκε στην πράξη ότι ο λαός μας και ιστορική μνήμη έχει και δημοκρατικά ανακλαστικά διαθέτει και ταξική συνείδηση αναπτύσσει.
1 Μαΐου, 2012
ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ – TOUCH OF EVIL(1958)
Ακόμη ένα αριστουργηματικό φιλμ, δια χειρός Orson Welles! Ο χαρισματικός κινηματογραφιστής και ηθοποιός, που πραγματικά έκανε άνω – κάτω το Χόλλυγουντ με τις ταινίες του και δημιούργησε σχολή, μας δίνει αυτή τη φορά ένα υποδειγματικό φιλμ νουάρ. Θα μπορούσαμε και να το αποκαλέσουμε σαν εγχειρίδιο κινηματογράφησης, όπως και σαν ένα από τα κορυφαία φιλμ του είδους που γυρίστηκαν ποτέ! Τίποτα δεν είναι υπερβολή, απ` όσα διαβάζετε. Η δημιουργία αυτή του Welles, έχει καταγραφεί σαν ότι πιο καινοτόμο επιχειρήθηκε ποτέ σ` αυτό το είδος ταινιών. Ο σκηνοθέτης – το τρομερό παιδί του Αμερικάνικου σινεμά – επαναπροσδιορίζει το φιλμ νουάρ, βγάζοντας το από τα εμπορικού τύπου στεγανά και δίνοντας μορφή στις εφιαλτικές αφηγήσεις με έναν μοναδικό τρόπο. Δεν έχετε δει τίποτα παρόμοιο, σας διαβεβαιώνω! Βέβαια, το αποτέλεσμα εκείνων των χρόνων, τον οδήγησε ένα βήμα από την κατάθλιψη! Διαβάστε πιο κάτω, θαυμάστε την «στήριξη» των στούντιο και την «εμπιστοσύνη» στους δημιουργούς και…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.003 επιπλέον λέξεις
1 Μαΐου, 2012
Η γενιά μας
Σύμφωνα με τις στατιστικές, αυτοί από εμάς που ήμασταν παιδιά τις δεκαετίες του 40 50 60 και 70 πιθανόν δεν θα έπρεπε να είχαμε επιζήσει.
Οι κούνιες μας ήταν βαμμένες με γυαλιστερή λαδομπογιά με βάση το μόλυβδο. Τα πατώματα είχαν μωσαϊκό που σου περόνιαζε τα κόκκαλα κι οι κρεβατοκάμαρες ξύλινα πατώματα που τα γυάλιζαν με παρκετίνη, με κάτι βαρειές παρκετέζες και κάθε τόσο αγκίθες καρφωνόντουσαν στις ξυπόλητες πατουσες μας.
Οι παιδικές αρρώστιες έκαναν θραύση. Κάθε τόσο κι ένας φίλος ή συμμαθητής πάθαινε ιλαρά, κοκύτη, μαγουλάδες, ανεμοβλογιά.
Δεν είχαμε καπάκια ασφαλείας στα μπουκάλια με τα φάρμακα, ούτε καπάκια στις πρίζες του δωματίου, εκείνες τις σκούρες τις φτιαγμένες από βακελίτη.
Ζεσταινόμασταν με σóμπες με ξύλα η με κάρβουνο, η με θερμάστρες πετρελαίου. Που να βρεθεί καλοριφέρ τότε.
Τηλέφωνο είχε ή σε κανένα θάλαμο του ΟΤΕ με κερματοδέκτη με εκείνες τις μάρκες τις χαραγμένες, ή στο περίπτερο της γειτονιάς, που είχε κρεμασμένα με…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 2.392 επιπλέον λέξεις
1 Μαΐου, 2012
Η σφαγή των λιμενεργατών της Καλαμάτας, τον Μάη του 1934
Μια παντελώς άγνωστη ιστορία του εργατικού κινήματος. Άγνωστη, ίσως, γιατί οι νεκροί δεν ήταν του «Κόμματος», καθώς την απεργία καθοδηγούσαν (τρόπος του λέγειν…) αναρχικοί. Ίσως, πάλι, γιατί δεν έτυχε να γίνει ποίημα και τραγούδι, όπως εκείνη της Θεσσαλονίκης, δυο χρόνια αργότερα. Την εντόπισε ο συνονόματος συμπατριώτης και καλός δικτυακός φίλος – και με την προτροπή του την ανεβάζω στην καλύβα. Κατά σύμπτωση την έχει γράψει ένας άλλος με το ίδιο επώνυμο, πολύ μεγαλύτερος από εμάς.
Το Κίνημα της Καλαμάτας – Anarkismo.
Η σφαγή των λιμενεργατών το 1934
Από το Δέκατο Πέμπτο Κεφάλαιο με τίτλο “Οι Ελευθεριακοί της Καλαμάτας” του έργου “Για Μια Ιστορία του Αναρχικού Κινήματος του Ελλαδικού Χώρου”. Ολόκληρο το έργο δημοσιεύεται στο http://ngnm.vrahokipos.net
Και φτάνουμε στο 1934, όταν σημειώθηκε η μεγάλη επαναστατική και αιματοβαμμένη απεργία και εξέγερση των λιμενεργατών της πόλης της Καλαμάτας. Δίνουμε και πάλι το λόγο στον Δ.Ν. Ζέρβα, στην εφημερίδα «Ελευθερία», την Κυριακή, 21…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 2.910 επιπλέον λέξεις
1 Μαΐου, 2012
Σιδέρης Ισιδωρόπουλος: ο πρώτος νεκρός της Μεταπολίτευσης
Η είδηση όπως παρουσιάστηκε στην Καθημερινή του 1976: Στην οδό Πειραιώς παρασύρεται από ιδιωτικό αυτοκίνητο και σκοτώνεται ο 18χρονος μαθητής Ισίδωρος Ισιδωρόπουλος στην προσπάθεια του να ξεφύγει από αστυφύλακα που τον καταδιώκει για παράνομη αφισοκόλληση εν όψει της Εργατικής Πρωτομαγιάς.
Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Η Καθημερινή του 1976 παρουσιάζει το πρώτο θύμα της κρατικής καταστολής και της αστυνομικής βίας της μεταπολίτευσης σε μια μικρή είδηση που υιοθετεί αμάσητα την επίσημα εκδοχή της αστυνομίας σε μια χοντροκομμένη εκστρατεία συγκάλυψης. Η ηλικία του νεαρού Σιδέρη μεγαλώνει ώστε να μη σοκάρει, ενώ ο θάνατος του αποδίδεται σε ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας. Επιπλέον όπως τονίζεται ήταν και…λαθρο-αφισοκολλητής (με τη σημερινή ορολογία).
Παρασκευή 30 Απριλίου 1976. την ώρα που σε ένα ανάλογο περίεργο δυστύχημα σκοτώνεται ο Αλέκος Παναγούλης- ο αγωνιστής μαθητής Σιδέρης (Ισίδωρος) Ισιδωρόπουλος, μέλος της «Μαθητικής Πρωτοπορίας», κολλούσε αφίσες της οργάνωσης «Κ.Ο. Μαχητής» (Κομμουνιστική Οργάνωση Μαχητής), για την συγκέντρωση της επόμενης μέρας που καλούσε…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 250 επιπλέον λέξεις
TURBO 