Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε το Μεταξά. Όπως και οι Ιταλοί που αγάπησαν το Μουσολίνι, όπως και ο Γερμανοί που αγάπησαν το Χίτλερ, όπως και οι Ισπανοί που αγάπησαν το Φράνκο. Ο φασισμός είναι λαϊκισμός- και κάθε λαϊκισμός είναι φασισμός κατά βάσιν και κατ’ ουσίαν.
Ο φασισμός δεν αγαπά το μεγάλο κεφάλαιο (εκτός από το πάρα πολύ μεγάλο που τον γεννάει) και λατρεύει το μικρομεσαίο. Ο φασισμός είναι κοινωνικό καθεστώς σπέσιαλ για μικροαστούς. Όχι για αστούς, ούτε για προλετάριους. Οι αστοί και οι προλετάριοι βρέθηκαν αντίπαλοί του εξ αρχής. Και δεδομένου ότι στη λεγόμενη αστική κοινωνία δεν κυριαρχούν οι αστοί αλλά οι μικροαστοί, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς την απήχηση που είχαν στο λαό τα φασιστικά καθεστώτα.
Σαν σήμερα, στις 19 Απριλίου του 1943, την παραμονή του εβραϊκού Πάσχα, οι δυνάμεις της ναζιστικής Γερμανίας εισέβαλλαν στο εβραϊκό γκέτο της Βαρσοβίας στην Πολωνία για να καταπνίξουν την εξέγερση των εγκλείστων. Οι ξεσηκωμένοι Εβραίοι προσπαθούσαν να αποτρέψουν την μεταφορά των εναπομείναντων κατοίκων του Γκέτο σε στρατόπεδα εξόντωσης από τον Ιανουάριο του 1943. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εξέγερση των Εβραίων στη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Με την σημαία να γράφει «δεν πωλείται» παρέλασαν οι μαθητές. Ο αστυνομικός κλοιός απαγόρευσε τους γονείς να δουν τα παιδιά τους. Οι μαθητές δεν χαιρέτισαν τους επισήμους, (πολιτικούς κλπ).
Στην ανατύπωση που ακολουθεί μεταφέρετε όλο το κλίμα από την σημερινή παρέλαση.
Πρωτοφανής αστυνομοκρατία, ελεύθεροι παρατηρητές (σκοπευτές), ένταση & επεισόδια σε κέντρο Αθήνας & μαθητική παρέλαση
ΑΠΌ ΒLACKΜEDITERRANEANPIRATE
“Η Ελλάδα δεν πωλείται” φώναξαν οι μαθητές –
Αγνόησαν τους επισήμους και δεν γύρισαν το κεφάλι προς το μέρος τους
Πρωτοφανής αστυνομοκρατία παντού
Εντάσεις & επεισόδια
Στην ταράτσα της Βουλής και των γύρω κτιρίων ακροβολισμένοι ελεύθεροι σκοπευτές ελέγχουν κάθε κίνηση
Δυο γενιές καταπιεσμένων εκπαιδεύτηκαν κατάλληλα (στην περίπτωση που θα ήταν πολιτικοποιημένοι) να θεωρούν την ύστατη μορφή κομματισμού ως το ιδανικό.
Ο πολύ φτωχός αριστερός βλέπει στην άνοδο του κόμματος του(ή της μικρο αριστερίστικης γελοίας οργάνωσης του) μια ιδανική κατάσταση, ασχέτως αν αυτή δεν συνοδεύεται με αναβάθμιση του βιοτικού του επιπέδου.
Ο κουλτουριάρης ελιτιστής σκηνοθέτης της αριστεράς, προσβλέπει σε άσκοπα κονδύλια για την χρηματοδότηση του ψώνιου του, αδιαφορώντας για την αδιαφορία της αριστεράς για τους ταξικούς αγώνες
Ο ενταγμένος σε σωματεία αριστερός, παλεύει για την προώθηση των θέσεων του κόμματος του παρά για την όξυνση του ταξικού αγώνα.
H εξέγερση των Ινδιάνων του Καναδά ήταν αποτέλεσμα μιας έντονης τοπικής διαμάχης μεταξύ της πόλης του Oka και της κοινότητας των ινδιάνων Mohawk . Η διαμάχη αφορούσε τα σχέδια ανάπτυξης που είχε αναγγείλει ο κυβερνήτης της πόλης στα πλαίσια των οποίων ήταν και η επέκταση ενός γηπέδου γκολφ στους αγρούς που αποτελούσαν γη των Mohawk και παραδοσιακό χώρο ταφής της φυλής.Μετά την απόρριψη του αιτήματος να τους δοθεί το ιερό άλσος πίσω , οι ινδιάνοι πέρασαν στην αντεπίθεση. Στις 10 μαρτίου 1990 ένοπλοι μαχητές της φυλής κατέλαβαν το μέρος και έστησαν οδοφράγματα. Στη συνέλευση των μαχητών οι γυναίκες, «προστάτιδες της γης» και «μητέρες του έθνους», ρωτήθηκαν εάν επέτρεπαν την χρήση των όπλων (όπως ορίζει το Σύνταγμά της Συμπολιτείας/Συνομοσπονδίας Ιρόκων των 6 Φυλών ) . Η απόφασή τους ήταν ρητή : να χρησιμοποιηθούν τα όπλα μόνο όμως σε περίπτωση που οι αστυνομικές αρχές επιχειρούσαν να σπάσουν τα οδοφράγματα.
Όλοι γνωρίζουν το μεγάλο Ρώσο κλασικό συγγραφέα Αντόν Π. Τσέχοφ, ελάχιστοι, όμως, ξέρουν ότι έργα του έχουν μεταφραστεί στην ελληνική μαριουπολίτικη διάλεκτο. Αυτή που ομιλείται και σήμερα στα επονομαζόμενα ελληνικά χωριά, στο μυχό της Αζοφικής, στη νοτιοανατολική Ουκρανία.
Οι Έλληνες την γνωρίζουν από την «πάστα Σεράνο» και οι παλαιότεροι από το βουκολικό τραγούδι «Του Γιάννου η φλογέρα» που έγραψε ο Κ. Κοφινιώτης και μελοποίησε ο Μ. Σογιούλ (1938) και το οποίο σε δεύτερη εκτέλεση τραγούδησε η Σοφία Βέμπο. Ή από τα αρχοντορεμπέτικα που τραγούδησε –χωρίς να τα δισκογραφήσει–, όπως το «Βρε πώς μπατιρήσαμε», το «Άλα, έχω στρώσει μια κεφάλα» (1953) κ.ά.! Παραμένουν όμως άγνωστα η περιπετειώδης ζωή της και το μάλλον ατυχές τέλος της.
Τώρα που ο απόστολος του εν Ελλάδι lifestyle δηλώνει πως βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, χέρι-χέρι με την κοσμοθεωρία που γαλούχησε μια γενιά, ανακαλύψαμε άλλο ένα ντέρμπυ προς τέρψιν και εκτόνωσιν: σαν τα αρχετυπικά αγοράκια με τη ζωή ανά χείρας αναρωτιόμαστε αν είναι μικρή ή μεγάλη. Και ποιος την έκανε έτσι.
Στην παρούσα φάση κυριαρχεί η άποψη πως ο Πέτρος είναι ο Λύκος, ο υπέρτατος διαφθορέας ηθών και εθίμων. Αφθονούν όμως και οι “φιλομνημονιακοί” της υπόθεσης που διαλαλούν πως τα φάγαμε μαζί με τον Οξαποδώ στην μαγευτική Μύκονο και πως είναι ντροπή μας που αντί να κάνουμε αυτοκριτική τα ρίχνουμε στην τρόικα (ΚΛΙΚ-ΝΙΤΡΟ-ΜΕΝ) για να βγάλουμε την πάρτη μας λάδι.
Το aerosol δηλώνει για μια ακόμα φορά μαγεμένο από όλα αυτά τα καυτά ιδεολογικά διλλήματα με τα οποία χαϊδευόμαστε όποτε βαριόμαστε να κάνουμε κάτι χρησιμότερο -δηλαδή συνήθως! Και, ως ιστολόγιον γνησίου τεμπέλη, παίρνει θέση για να θυμίσει καναδυό πραγματάκια.
Τις επόμενες μέρες κυκλοφορεί ο πέμπτος τόμος του περιοδικού Μαρξιστική Σκέψη, με ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αφιέρωμα στον φασισμό. Προδημοσιεύουμε αποσπάσματα από το κείμενο του μεγάλου μεξικανού ζωγράφου Ντιέγκο Ριβέρα (περιέχεται στο MyArt, myLife: anautobiography, Dover 1991), που αναφέρεται στην επίσκεψή του στο Βερολίνο του 1928 και τη «γνωριμία» του με τον Χίτλερ.
«E»
***
Μια επιδημία τρέλας είχε εξαπλωθεί στη χώρα. Την αισθάνθηκα σε δύο ξεχωριστές, φαινομενικά άσχετες περιπτώσεις.
Μια νύχτα ο Μίντσενμπεργκ, μερικοί άλλοι φίλοι και εγώ μεταμφιεστήκαμε και, με πλαστά πιστοποιητικά, παρακολουθήσαμε την πιο εκπληκτική τελετή που έχω δει ποτέ. Πραγματοποιήθηκε στο δάσος του Γκρούνβαλντ, κοντά στο Βερολίνο.
Πίσω από μια συστάδα δέντρων, στη μέση του δάσους, εμφανίστηκε μια παράξενη πομπή. Οι πορευόμενοι άνδρες και γυναίκες φορούσαν λευκούς χιτώνες και στεφάνια από ιξό, το τελετουργικό φυτό των δρυίδων. Στα χέρια…
Αν δεν έχεις λεφτά να κάνεις μια αξιοπρεπή ταινία μην την κάνεις. Αν και από την άλλη κυκλοφορούν παραγωγές αξιοσημείωτες που γυριστήκαν με ελάχιστο μπάτζετ.
Η ταινία «Οι Πόντιοι» πετάχτηκε στα σκουπίδια , από την οπτική της εμπορικής επιτυχίας και όχι τυχαία.
Είσαι ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, υπάλληλος,γραμματέας, ανειδίκευτος, πτυχιούχος…είσαι χαμηλόμισθος ή άνεργος. Η βασική δικαιολόγηση του κοινοβουλευτικού συστήματος βρίσκεται στο γεγονός πως η κυβέρνηση πρέπει να υπάρχει για να καθορίζει για μας (μιας και λόγο άγνοιας κατ αυτούς εμείς δεν μπορούμε) μέσω σχεδιασμού ένα βιώσιμο μέλλον.
ΙΣΠΑΝΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ-ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ, ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
Αποχουντοποιήθηκαν και αυτές στα μέσα της δεκαετίας του 70, όπως και εμείς άλλωστε. Μπήκαμε συγχρόνως στην ΕΟΚ(την τότε ονομασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και αρχές της δεκαετίας του 80 με διαφορά ημερών φέραμε τους σοσιαλιστές στην κυβένρηση.